Polski król, pogromca Turków, ale także bywalec francuskich salonów, w listach miłosnych do swojej żony Marii Kazimiery d’Arquien wzoruje się na francuskich romansach pasterskich. Ich wartość jest jednak olbrzymia, gdyż zawierają nie tylko miłosne wyznania, ale również pamiętnikarskie relacje zatroskanego o losy kraju króla z pól bitewnych m.in. pod Mątwami, Podhajcami i Wiedniem.